woensdag 21 mei 2014

Unfortunate pirouette, the English account

More than 17 years ago I lived in the US. In the nineties I studied dance at the University of New Mexico. The initial plan was to spend one year at UNM in Albuquerque but I loved it so much I stayed for 4 years until I had earned my bachelor degree in fine arts (suma cum laude no less).

Afterwards I spent another year in San Francisco working for Impact, a lighting company, and dancing as much as possible. I look back on those five US years as the most wonderful, challenging and exciting years of my life. The three fun facets were sun, dance and great friends.

Thanks to facebook I have kept in touch with many of my fellow dancers at UNM. Some of them still dance, like Adrienne Clancy and inspirational teacher Bill Evans, many of them have switched to yoga (Kate and Melissa among others) and the flamenco women Stephanie and Julia are still as feisty as ever. I usually post in Dutch but this time my worried American friends deserve a full report they do not need to put through Google translate.

I'm not a professional dancer  but I still dance about three times a week. I occasionally teach dance class (I've taught weekly classes for five years and then decided I preferred taking class to teaching). Every two years I choreograph a piece for Kriskin, the dance studio I take class at. I wish I had the opportunity to choreograph more often...

My choreography two years ago,
dancing first row on the right


Last February - I was working on my choreography for the Kriskin show (it's this weekend!), rehearsals had started - I went to my Tuesday dance class to work on my technique and flexibility. It was a fun combination with a double turn ending in a jump, open - close - open. Over the years I must have done that move about a hundred times, the fifth time I did it that evening I messed up: my foot went one direction, the knee another. Result: I tore the anterior cruciate ligament and the meniscus in my right knee.

ACL reconstruction


The ACL stabilizes the knee during turns and quick stops, you definitely need it in dance. Thank God we still have afffordable health care in Belgium (yes, I'm worried about the upcoming elections, also this weekend). I had to wait a couple of months but last Wednesday I finally got a brand new ACL put in place by one of the best surgeons in the field. Dr Lagae specializes in knee surgery and has helped many professional athletes.

It will take six months of exercises with a physical therapist before I will be able to dance again. The Move to Cure team will get me back in shape. The expertise of Lieven Maesschalck and his team of therapists will get me to dance again as I did before. They're the top as well, working with our Belgian Red Devils for instance (I'm talking soccer now).

So, dear American dance friends, no need to worry. I'll be back on the dance stage before you know it. Although switching to yoga doesn't seem like a bad idea either.

Miss you all very much

Heidi double U

Suki John's 'The Human Engine', Rodey Theatre in the Fine Arts Center at UNM - March 28, 1993

dinsdag 13 mei 2014

Dansen kan ernstige gevolgen hebben



Februari: dinsdagse dansles bij Jac Delsing

Dubbele pirouette, spring open toe open... en KRAK.

Het dansjaar loopt al niet zo vlot; in november heb ik een spierscheur in mijn kuit opgelopen (eveneens in die dinsdagse les) met enkele weken verplichte rust als gevolg. Dit is nòg enger en kraakt nòg luider! Ik gooi mij dan ook onmiddellijk als de eerste de beste flauwe voetballer op de grond.

Maart: MRI-scan

Het verdict: meniscus gescheurd, voorste kruisband over de volledige dikte gescheurd en een oedeem op de tibia; nummer 6 op de lijst van Common Dance Injuries volgens Dance Teacher. Zo'n simpele dansbeweging, die ik zeker honderd keer eerder probleemloos heb uitgevoerd, maar deze keer kom ik slecht neer, tors mijn knie en voilà. Worden we oud? Misschien wat vermoeid... En ik ben nooit echt goed geweest in pirouettes.

Een dansblessure komt nooit gelegen maar nu is de timing wel uitermate slecht. Met Dansstudio Kriskin hebben we om de twee jaar een voorstelling in De Warande in Turnhout. De repetities zijn in volle gang voor de show op 24 en 25 mei.

April: wachten/move to cure

Om weer te kunnen dansen heb ik een nieuwe kruisband nodig. Alvorens ik terecht kan bij dé kruisbandspecialist moet ik veel geduld uitoefenen, héél veel geduld. Is dat erg? Het komt wel goed uit eigenlijk. Ik kan dan wel niet meer meedansen in de Kriskin-show, maar ik wil toch -  op één of andere manier - mijn choreografie afwerken en aanleren.

Ondertussen werk ik bij Move To Cure, het kinesistenteam van Lieven Maesschalck, aan het versterken van de omliggende spieren. Daardoor wordt de pijn minder en zal de revalidatie na de operatie ook vlotter verlopen.

Mei: afspraak in AZ Monica

De specialist draait mijn onderbeen in allerlei mogelijke en onmogelijke richtingen: ''t Zit los, het moet geopereerd worden.' 'En kan dat morgen?', vraag ik dan. Nee, dat niet, maar wel volgende week. Hoera! Euforie omdat ik eindelijk een operatiedatum heb. Hip hoi!

Morgen: operatie

Afgelopen vrijdag heb ik een laatste krukkenloze repetitie gehad met de Kriskin-dansers; ze zijn er klaar voor. Mijn computer en pakjesmateriaal heb ik naar het gelijkvloers verhuisd. De voorlopig laatste Souplesse Oblige-broek op bestelling is afgewerkt.

Morgen krijg ik een nieuwe kruisband!  Overmorgen kan de revalidatie beginnen zodat  ik over zes maanden weer pirouettes kan draaien!